Улсын хэмжээнд 7000 га-д жимс, жимсгэнэ тариалж байгаа ч дотоодын хэрэгцээнийхээ гурван хувийг л хангаж байна. Өөрөөр хэлбэл “97 хувийг нь импортоор авч, жилдээ 50-60 сая ам.доллар зарцуулж байна” гэж Монголын Жимс, жимсгэнийн үндэсний холбоо мэдээллээ.

Өнгөрсөн онд 40 гаруй мянган тонн жимс, жимсгэнэ  импортоор авсан гэж ХХААХҮЯ онцолж байсан юм. Дотоодын 40 орчим үйлдвэр, цех жилдээ 2000-5000 тонн жимс, жимсгэнэ хураан авдаг бөгөөд үүнээс 2500 орчим тонн жимс, жимсгэнийг нь гар аргаар зарж борлуулдаг байна.

Дотоодод ургуулсан жимс, жимсгэнэ импортын бүтээгдэхүүнээс харьцангуй чанартай учир үнэ өндөр байдаг аж. Энэ нь борлуулалт сөргөөр нөлөөлж, үйлдвэрүүд бүрэн хүчин чадлаараа ажиллах боломж хомс байгааг Монголын Жимс, жимсгэнийн үндэсний холбоо тодотгож байна.

Дотоодод үйлдвэрлэж буй жимс, жимсгэнийн 90 гаруй хувийг чацаргана эзэлдэг  аж. Монгол Улсын хувьд байгалийн чацарганын нөөцөөрөө дэлхийд гуравдугаарт ордог. Тиймээс чацарганын тос, өтгөрүүлсэн шүүс зэргийг бага хэмжээгээр экспортод гаргаж эхэлжээ.

Монголын Жимс, жимсгэнийн үндэсний холбооны тэргүүн Д.Насанжаргал:

“Монголын чацаргана, нэрс зэрэг жимс, жимсгэнэ нь зэрлэг байгальд ургадаг учир шимт бодисын хувьд импортынхоос илүү. Тиймээс Япон, БНСУ, БНХАУ зэрэг улсаас сонирхож, худалдаж авдаг. Экспортын гол асуудал нь гаалийн бүрдүүлэлт болон тээвэрлэлт. Импортоор орж ирж буй жимс, жимсгэнэд хяналт бага мөртөө экспортод гарч байгаа бүтээгдэхүүнд олон бичиг бүрдүүлэх шаардлага гардаг” гэж “Эко-Эрдэнэ” ХХК мэдээлсэн юм.

Сэтгүүлч: У.Түвшинбаяр