Үүнээс үзэхэд сүү, сүүн бүтээгдэхүүнээр дотоод зах зээлээ хангах боломжтой мэт санагдана. Айлаас эрэхээр авдраа уудал гэх эртний үг бий. Дотооддоо буй нөөц бололцоогоо анзаарахгүй, гадны гэх тодотголтой бүтээгдэхүүн рүү хошуурдаг цагийг халвал яасан юм бэ.
Энэхүү асуултад "Импортын сүүг бүрэн халах боломжгүй. Хэрэв халчихвал өрсөлдөөн байхгүй болж, чанар, үнийн асуудал дээр доголдол үүснэ. Импортын сүүг оруулж ирснээр олон үйлдвэрийн дунд өрсөлдөөн бий болохын сацуу үнээ хямдруулах, чанар нь сайжирдаг" хэмээн хариулдаг. Тэгвэл дотооддоо эл өрсөлдөөнийг бий болгоё л доо. Саалийн төрөлжсөн аж ахуй байгуулах боломжоор иргэдийг хангая. Ажлын байр бий болохын хажуугаар чанартай бүтээгдэхүүн үйлдвэрлэх нөхцөлөөр хангагдах болно. Өөрөөр хэлбэл, эх орондоо үйлдвэрлэх сүүний хэмжээг нэмэгдүүлж, боловсруулах үйлдвэрийн хүчин чадал, дэвшилт техник, технологийг нэвтрүүлэх талаар цогц бодлогыг хэрэгжүүлээд өгвөл байдал өөрөөр эргэх боломжтой.
Үндэсний үйлдвэрлэгч 20 шахам компани ч гэсэн дотоодын бүтээгдэхүүнээрээ үйлдвэрлэлээ явуулах боломж байхгүй гэж үү. Үнэндээ энэ талаар санаа тавин, ажиллаж байгаа аж ахуйн нэгж бий юу. Улаанбаатар л гэхэд вокзалын хэдэн ченжийн гарт орчихсон. Өглөө эртлэн вокзалыг зориод үзээрэй. Түм түжигнэж, бум бужигнасан их хөлийн газар угтах вий. Энд тэндгүй бетон, сав хангинаж, "Миний хүү эгчээсээ сүү ав. Естой сайхан сүү байгаа шүү" хэмээн хүмүүс амаа уралдуулан дуудна. Гашилсан, гашлаагүй сүү зэрэгцүүлээд тавьчихсан, хүүхэд, хөгшид анзаарахгүй нэгэнд нь өчигдрийн саасан сүүнээсээ, бусад хүнд өглөө ирсэн сүүнээсээ хийгээд л өгчихнө. Тэр, сүү хийчихсэн сав, сүүн дээр тогтсон хог тоосыг нь харахад нүд хальтирна. Энд эрүүл ахуйн шаардлагын талаар ярих ч хэрэггүй. Гарал үүслийн бичгийг бол асуугаад ч нэмэргүй.
Гэхдээ тэднийг өөр өнцгөөс нь харвал монголчуудын нэгээхэн хэсгийг сүүгээр хангаж, бас болоо-гүй амьдралаа залгуулж яваа хүмүүс. Ингэхдээ бүр дотоодын сүүгээрээ гэдгийг нь онцлох хэрэгтэй. Уг нь тэднийг нэг системд оруулаад өгвөл цөөнгүй нутаг нэгтнээ дотоодын сүүгээрээ хангаад л байх болов уу.
Гадаадаас хортой, элдэв төрлийн гаж найруулгатай сүү, сүүн бүтээгдэхүүн оруулахыг бүрэн хориглоцгооё. Ирээдүй хойч үеэ, өөрсдийнхөө эрүүл мэндийн төлөө нэгдмэл байр суурьтайгаар тэмцэж яагаад болохгүй гэж.
Тагнуул, хүчний байгууллагынхан хүмүүсийг хүч хэрэглэн хоморголон барьдаг шигээ хоол бус хор болох хүнсний бүтээгдэхүүнийг ч мөн "төмөр тор"-ны цаана суулгамаар. Өөрөөр хэлбэл хууль бусаар ашиг хонжоо харан хүний амь насыг юман чинээ санахгүй байгаа этгээдүүдтэй хатуухан тэмцэх цаг ирснийг сануулах нь илүүц болов уу.
Үүнээс үзэхэд сүү, сүүн бүтээгдэхүүнээр дотоод зах зээлээ хангах боломжтой мэт санагдана. Айлаас эрэхээр авдраа уудал гэх эртний үг бий. Дотооддоо буй нөөц бололцоогоо анзаарахгүй, гадны гэх тодотголтой бүтээгдэхүүн рүү хошуурдаг цагийг халвал яасан юм бэ.
Энэхүү асуултад "Импортын сүүг бүрэн халах боломжгүй. Хэрэв халчихвал өрсөлдөөн байхгүй болж, чанар, үнийн асуудал дээр доголдол үүснэ. Импортын сүүг оруулж ирснээр олон үйлдвэрийн дунд өрсөлдөөн бий болохын сацуу үнээ хямдруулах, чанар нь сайжирдаг" хэмээн хариулдаг. Тэгвэл дотооддоо эл өрсөлдөөнийг бий болгоё л доо. Саалийн төрөлжсөн аж ахуй байгуулах боломжоор иргэдийг хангая. Ажлын байр бий болохын хажуугаар чанартай бүтээгдэхүүн үйлдвэрлэх нөхцөлөөр хангагдах болно. Өөрөөр хэлбэл, эх орондоо үйлдвэрлэх сүүний хэмжээг нэмэгдүүлж, боловсруулах үйлдвэрийн хүчин чадал, дэвшилт техник, технологийг нэвтрүүлэх талаар цогц бодлогыг хэрэгжүүлээд өгвөл байдал өөрөөр эргэх боломжтой.
Үндэсний үйлдвэрлэгч 20 шахам компани ч гэсэн дотоодын бүтээгдэхүүнээрээ үйлдвэрлэлээ явуулах боломж байхгүй гэж үү. Үнэндээ энэ талаар санаа тавин, ажиллаж байгаа аж ахуйн нэгж бий юу. Улаанбаатар л гэхэд вокзалын хэдэн ченжийн гарт орчихсон. Өглөө эртлэн вокзалыг зориод үзээрэй. Түм түжигнэж, бум бужигнасан их хөлийн газар угтах вий. Энд тэндгүй бетон, сав хангинаж, "Миний хүү эгчээсээ сүү ав. Естой сайхан сүү байгаа шүү" хэмээн хүмүүс амаа уралдуулан дуудна. Гашилсан, гашлаагүй сүү зэрэгцүүлээд тавьчихсан, хүүхэд, хөгшид анзаарахгүй нэгэнд нь өчигдрийн саасан сүүнээсээ, бусад хүнд өглөө ирсэн сүүнээсээ хийгээд л өгчихнө. Тэр, сүү хийчихсэн сав, сүүн дээр тогтсон хог тоосыг нь харахад нүд хальтирна. Энд эрүүл ахуйн шаардлагын талаар ярих ч хэрэггүй. Гарал үүслийн бичгийг бол асуугаад ч нэмэргүй.
Гэхдээ тэднийг өөр өнцгөөс нь харвал монголчуудын нэгээхэн хэсгийг сүүгээр хангаж, бас болоо-гүй амьдралаа залгуулж яваа хүмүүс. Ингэхдээ бүр дотоодын сүүгээрээ гэдгийг нь онцлох хэрэгтэй. Уг нь тэднийг нэг системд оруулаад өгвөл цөөнгүй нутаг нэгтнээ дотоодын сүүгээрээ хангаад л байх болов уу.
Гадаадаас хортой, элдэв төрлийн гаж найруулгатай сүү, сүүн бүтээгдэхүүн оруулахыг бүрэн хориглоцгооё. Ирээдүй хойч үеэ, өөрсдийнхөө эрүүл мэндийн төлөө нэгдмэл байр суурьтайгаар тэмцэж яагаад болохгүй гэж.
Тагнуул, хүчний байгууллагынхан хүмүүсийг хүч хэрэглэн хоморголон барьдаг шигээ хоол бус хор болох хүнсний бүтээгдэхүүнийг ч мөн "төмөр тор"-ны цаана суулгамаар. Өөрөөр хэлбэл хууль бусаар ашиг хонжоо харан хүний амь насыг юман чинээ санахгүй байгаа этгээдүүдтэй хатуухан тэмцэх цаг ирснийг сануулах нь илүүц болов уу.