Жаргал хайж яваад зовлонд унах шиг хэцүү зүйл үгүй. Сайн сайхан амьдрал, элбэг дэлбэг хөрөнгө, их хэмжээний мөнгө мөрөөдөхдөө өгөх авахын ухаанаа гээж, өрөөл бусдын хуурмаг өгөөшинд орсон хүмүүс ийм зовлонд унадаг байна.
Өдгөө жилээс жилд өргөжин тэлж буй хүн худалдаалах гэмт хэргийн золиосоор дэлхийн хэмжээнд дөрвөн сая эмэгтэйг хил давуулан наймаалж долоон тэрбум ам.долларын ашиг олсон гэсэн судалгааг Олон Улсын байгууллагаас гаргасан аж. Харин манай улсын хувьд өнгөрсөн жил цагдаагийн байгууллагаас явуулсан судалгаагаар 1000 гаруй монгол охин Макао, Бээжин, Солонгос, Сингапурт, биеэ үнэлж байгаа гэсэн дүн гарчээ.
Гэхдээ энэ нь тойм төдий тоо бөгөөд зөвхөн Эрээнд л гэхэд 200-300, Макаод 500, Бээжинд 300-500 монгол охин шөнийн цэнгээний газар, саун массаж, зочид буудал, гудамж талбайд биеэ үнэлдэг тухай албан бус эх сурвалж байдаг ба тэдний 70 орчим хувь нь албадлага, хүчирхийллийн золиос болж байдаг байна. Манай улсын хувьд 2001 оноос өмнө хүн худалдаалах гэмт хэргийн дамжуулагч гэсэн ангилалд багтаж байсан бол түүнээс хойш монгол охидыг БНХАУ, Макао, Хонгконг, БНСУ, Сингапур, Тайван, Турк, Израйл, Япон, Малайз болон Европийн холбооны улсуудад худалдагдсан хэрэг бүртгэгдэх болсноор гаргагч улсын ангилалд багтах болжээ.
Харин сүүлийн үед хүлээн авагч улс болсон тухай албан бус эх сурвалж мэдээлж байна. Энэ төрлийн гэмт хэргийн гаралтын тоо 2001 онд Монголд хоёр гэж бүртгэгдсэнээс хойш эдүгээг хүртэл 300 гаруй хэрэг бүртгэгджээ. Гэхдээ энэ нь албан ёсны статистик тоо юм. Монголын нийгэмд үйлдэгдэж буй гэмт хэргийн тоо хэмжээг динамикаар судлан тодорхойлсон социологийн судалгаануудаас үзэхэд нийгэмд үйлдэгдэж буй гэмт хэргийн тоо хэмжээ албан ёсны статистикаас дунджаар дөрөв дахин их байдгийг тогтоосон байдаг.
Энэ утгаараа Хүн худалдаалах гэмт хэргийн доод тал нь 1200 тохиолдол бүртгэгдэх ёстой байж. Хамгийн сүүлд гэхэд УМБГ-ын Онц хүнд зохион байгуулалттай гэмт хэрэг мөрдөх хэлтсийн хүн худалдаалах болон зохион байгуулалттай гэмт хэрэг мөрдөх тасагт 2010 онд хилээр хүн гаргаж худалдсан долоон хэрэг бүртгэгдсэн байна. Уг хэргийн хохирогч нь 20-24 насны арван бүсгүй байгаа гэнэ.
Манай оронд энэ төрлийн гэмт хэргийн гаралт ийн өсөж буйн нэгэн шалтгаан нь хөрш орнуудад хүн худалдаалах гэмт хэрэг өсч байгаатай холбоотой аж. Оросын өмнөд нутаг, баруун Сибирийн хил хязгаар нь охид, эмэгтэйчүүд, хүүхдийг наймаалах гүүр болж байна. БНХАУ-д охид, эмэгтэйчүүд наймаалагдаж байгаа мэдээ 1995 оноос эхлэн гарах болсон. Хүн наймаалагчид ихэвчлэн ядуу амьдралтай, зах хязгаарын мужуудаас эмэгтэйчүүд, хүүхдүүдийг сонгон Тайланд, Тайвань, Япон, БНСУ, Канад, Америк, Англи, Макао зэрэг улс руу гаргаж зардаг байна.
Энэ мэт баримт нь уг гэмт хэрэг хэрхэн тархаж байгааг, мөн манай улсын хоёр хөрш орон энэ гэмт хэрэгт хэрхэн нягт холбогдсон болох нь, Монгол Улс бусад улс орны эмэгтэйчүүдийг дамжуулан өнгөрөөх, хүлээн авах, орогнуулах, өөрийн эмэгтэйчүүдийг гаргах гадаад нөхцөл бүрдсэнийг бэлхнээ харуулж байна. Хүний наймаанд хохирогчдын ихэнх нь сонин, телевизийн луйврын чанартай зараар дамжуулан ажилд орох нэрийдлээр уг гэмт хэргийн золиос болдог аж. Зарын дагуу зуучлуулж буй эмэгтэйчүүдийн 80 хувь нь 18-25 нас хүртэлх, 20 хувь нь 30-35 насных байдаг гэнэ.
Тэдний дийлэнх нь гадаадын иргэдтэй гэр бүл болох сонирхлоор ийн зуучлах товчоонд ханддаг байна. Харин гэрлэж буй гадаадын иргэдийн нас нь 35-60 байгаагаас үзэхэд манай эмэгтэйчүүд өөрөөсөө хоёр дахин илүү настай хүнтэй гэрлэж байгаа юм. Мөн зуучлалын компаниуд гэрлэлтэд шаардлагатай баримт бичгийг хуульд заасан журмын дагуу /ажлын болон гэрийн хаяг, хэрэгт холбогдож байсан талаарх баримт бичгийг огнооноос харахад Монголд ирэхээс нь өмнө бүрдүүлсэн/ бүрэн.
Бүрдүүлсэн нь эртнээс зохион байгуулж бэлтгэснийг харуулж байгаа илрэл юм. Зуучлагч байгууллага зуучлуулж буй эмэгтэйчүүдтэй байнга холбоо харилцаатай гэх боловч үнэн хэрэгтээ тийм байдаггүй аж. Энэ бүгдийг дараах гурван жишээгээр бататган өгүүлье.
С.Ван
Өдгөө жилээс жилд өргөжин тэлж буй хүн худалдаалах гэмт хэргийн золиосоор дэлхийн хэмжээнд дөрвөн сая эмэгтэйг хил давуулан наймаалж долоон тэрбум ам.долларын ашиг олсон гэсэн судалгааг Олон Улсын байгууллагаас гаргасан аж. Харин манай улсын хувьд өнгөрсөн жил цагдаагийн байгууллагаас явуулсан судалгаагаар 1000 гаруй монгол охин Макао, Бээжин, Солонгос, Сингапурт, биеэ үнэлж байгаа гэсэн дүн гарчээ.
Гэхдээ энэ нь тойм төдий тоо бөгөөд зөвхөн Эрээнд л гэхэд 200-300, Макаод 500, Бээжинд 300-500 монгол охин шөнийн цэнгээний газар, саун массаж, зочид буудал, гудамж талбайд биеэ үнэлдэг тухай албан бус эх сурвалж байдаг ба тэдний 70 орчим хувь нь албадлага, хүчирхийллийн золиос болж байдаг байна. Манай улсын хувьд 2001 оноос өмнө хүн худалдаалах гэмт хэргийн дамжуулагч гэсэн ангилалд багтаж байсан бол түүнээс хойш монгол охидыг БНХАУ, Макао, Хонгконг, БНСУ, Сингапур, Тайван, Турк, Израйл, Япон, Малайз болон Европийн холбооны улсуудад худалдагдсан хэрэг бүртгэгдэх болсноор гаргагч улсын ангилалд багтах болжээ.
Харин сүүлийн үед хүлээн авагч улс болсон тухай албан бус эх сурвалж мэдээлж байна. Энэ төрлийн гэмт хэргийн гаралтын тоо 2001 онд Монголд хоёр гэж бүртгэгдсэнээс хойш эдүгээг хүртэл 300 гаруй хэрэг бүртгэгджээ. Гэхдээ энэ нь албан ёсны статистик тоо юм. Монголын нийгэмд үйлдэгдэж буй гэмт хэргийн тоо хэмжээг динамикаар судлан тодорхойлсон социологийн судалгаануудаас үзэхэд нийгэмд үйлдэгдэж буй гэмт хэргийн тоо хэмжээ албан ёсны статистикаас дунджаар дөрөв дахин их байдгийг тогтоосон байдаг.
Энэ утгаараа Хүн худалдаалах гэмт хэргийн доод тал нь 1200 тохиолдол бүртгэгдэх ёстой байж. Хамгийн сүүлд гэхэд УМБГ-ын Онц хүнд зохион байгуулалттай гэмт хэрэг мөрдөх хэлтсийн хүн худалдаалах болон зохион байгуулалттай гэмт хэрэг мөрдөх тасагт 2010 онд хилээр хүн гаргаж худалдсан долоон хэрэг бүртгэгдсэн байна. Уг хэргийн хохирогч нь 20-24 насны арван бүсгүй байгаа гэнэ.
Манай оронд энэ төрлийн гэмт хэргийн гаралт ийн өсөж буйн нэгэн шалтгаан нь хөрш орнуудад хүн худалдаалах гэмт хэрэг өсч байгаатай холбоотой аж. Оросын өмнөд нутаг, баруун Сибирийн хил хязгаар нь охид, эмэгтэйчүүд, хүүхдийг наймаалах гүүр болж байна. БНХАУ-д охид, эмэгтэйчүүд наймаалагдаж байгаа мэдээ 1995 оноос эхлэн гарах болсон. Хүн наймаалагчид ихэвчлэн ядуу амьдралтай, зах хязгаарын мужуудаас эмэгтэйчүүд, хүүхдүүдийг сонгон Тайланд, Тайвань, Япон, БНСУ, Канад, Америк, Англи, Макао зэрэг улс руу гаргаж зардаг байна.
Энэ мэт баримт нь уг гэмт хэрэг хэрхэн тархаж байгааг, мөн манай улсын хоёр хөрш орон энэ гэмт хэрэгт хэрхэн нягт холбогдсон болох нь, Монгол Улс бусад улс орны эмэгтэйчүүдийг дамжуулан өнгөрөөх, хүлээн авах, орогнуулах, өөрийн эмэгтэйчүүдийг гаргах гадаад нөхцөл бүрдсэнийг бэлхнээ харуулж байна. Хүний наймаанд хохирогчдын ихэнх нь сонин, телевизийн луйврын чанартай зараар дамжуулан ажилд орох нэрийдлээр уг гэмт хэргийн золиос болдог аж. Зарын дагуу зуучлуулж буй эмэгтэйчүүдийн 80 хувь нь 18-25 нас хүртэлх, 20 хувь нь 30-35 насных байдаг гэнэ.
Тэдний дийлэнх нь гадаадын иргэдтэй гэр бүл болох сонирхлоор ийн зуучлах товчоонд ханддаг байна. Харин гэрлэж буй гадаадын иргэдийн нас нь 35-60 байгаагаас үзэхэд манай эмэгтэйчүүд өөрөөсөө хоёр дахин илүү настай хүнтэй гэрлэж байгаа юм. Мөн зуучлалын компаниуд гэрлэлтэд шаардлагатай баримт бичгийг хуульд заасан журмын дагуу /ажлын болон гэрийн хаяг, хэрэгт холбогдож байсан талаарх баримт бичгийг огнооноос харахад Монголд ирэхээс нь өмнө бүрдүүлсэн/ бүрэн.
Бүрдүүлсэн нь эртнээс зохион байгуулж бэлтгэснийг харуулж байгаа илрэл юм. Зуучлагч байгууллага зуучлуулж буй эмэгтэйчүүдтэй байнга холбоо харилцаатай гэх боловч үнэн хэрэгтээ тийм байдаггүй аж. Энэ бүгдийг дараах гурван жишээгээр бататган өгүүлье.
С.Ван
Жаргал хайж яваад зовлонд унах шиг хэцүү зүйл үгүй. Сайн сайхан амьдрал, элбэг дэлбэг хөрөнгө, их хэмжээний мөнгө мөрөөдөхдөө өгөх авахын ухаанаа гээж, өрөөл бусдын хуурмаг өгөөшинд орсон хүмүүс ийм зовлонд унадаг байна.
Өдгөө жилээс жилд өргөжин тэлж буй хүн худалдаалах гэмт хэргийн золиосоор дэлхийн хэмжээнд дөрвөн сая эмэгтэйг хил давуулан наймаалж долоон тэрбум ам.долларын ашиг олсон гэсэн судалгааг Олон Улсын байгууллагаас гаргасан аж. Харин манай улсын хувьд өнгөрсөн жил цагдаагийн байгууллагаас явуулсан судалгаагаар 1000 гаруй монгол охин Макао, Бээжин, Солонгос, Сингапурт, биеэ үнэлж байгаа гэсэн дүн гарчээ.
Гэхдээ энэ нь тойм төдий тоо бөгөөд зөвхөн Эрээнд л гэхэд 200-300, Макаод 500, Бээжинд 300-500 монгол охин шөнийн цэнгээний газар, саун массаж, зочид буудал, гудамж талбайд биеэ үнэлдэг тухай албан бус эх сурвалж байдаг ба тэдний 70 орчим хувь нь албадлага, хүчирхийллийн золиос болж байдаг байна. Манай улсын хувьд 2001 оноос өмнө хүн худалдаалах гэмт хэргийн дамжуулагч гэсэн ангилалд багтаж байсан бол түүнээс хойш монгол охидыг БНХАУ, Макао, Хонгконг, БНСУ, Сингапур, Тайван, Турк, Израйл, Япон, Малайз болон Европийн холбооны улсуудад худалдагдсан хэрэг бүртгэгдэх болсноор гаргагч улсын ангилалд багтах болжээ.
Харин сүүлийн үед хүлээн авагч улс болсон тухай албан бус эх сурвалж мэдээлж байна. Энэ төрлийн гэмт хэргийн гаралтын тоо 2001 онд Монголд хоёр гэж бүртгэгдсэнээс хойш эдүгээг хүртэл 300 гаруй хэрэг бүртгэгджээ. Гэхдээ энэ нь албан ёсны статистик тоо юм. Монголын нийгэмд үйлдэгдэж буй гэмт хэргийн тоо хэмжээг динамикаар судлан тодорхойлсон социологийн судалгаануудаас үзэхэд нийгэмд үйлдэгдэж буй гэмт хэргийн тоо хэмжээ албан ёсны статистикаас дунджаар дөрөв дахин их байдгийг тогтоосон байдаг.
Энэ утгаараа Хүн худалдаалах гэмт хэргийн доод тал нь 1200 тохиолдол бүртгэгдэх ёстой байж. Хамгийн сүүлд гэхэд УМБГ-ын Онц хүнд зохион байгуулалттай гэмт хэрэг мөрдөх хэлтсийн хүн худалдаалах болон зохион байгуулалттай гэмт хэрэг мөрдөх тасагт 2010 онд хилээр хүн гаргаж худалдсан долоон хэрэг бүртгэгдсэн байна. Уг хэргийн хохирогч нь 20-24 насны арван бүсгүй байгаа гэнэ.
Манай оронд энэ төрлийн гэмт хэргийн гаралт ийн өсөж буйн нэгэн шалтгаан нь хөрш орнуудад хүн худалдаалах гэмт хэрэг өсч байгаатай холбоотой аж. Оросын өмнөд нутаг, баруун Сибирийн хил хязгаар нь охид, эмэгтэйчүүд, хүүхдийг наймаалах гүүр болж байна. БНХАУ-д охид, эмэгтэйчүүд наймаалагдаж байгаа мэдээ 1995 оноос эхлэн гарах болсон. Хүн наймаалагчид ихэвчлэн ядуу амьдралтай, зах хязгаарын мужуудаас эмэгтэйчүүд, хүүхдүүдийг сонгон Тайланд, Тайвань, Япон, БНСУ, Канад, Америк, Англи, Макао зэрэг улс руу гаргаж зардаг байна.
Энэ мэт баримт нь уг гэмт хэрэг хэрхэн тархаж байгааг, мөн манай улсын хоёр хөрш орон энэ гэмт хэрэгт хэрхэн нягт холбогдсон болох нь, Монгол Улс бусад улс орны эмэгтэйчүүдийг дамжуулан өнгөрөөх, хүлээн авах, орогнуулах, өөрийн эмэгтэйчүүдийг гаргах гадаад нөхцөл бүрдсэнийг бэлхнээ харуулж байна. Хүний наймаанд хохирогчдын ихэнх нь сонин, телевизийн луйврын чанартай зараар дамжуулан ажилд орох нэрийдлээр уг гэмт хэргийн золиос болдог аж. Зарын дагуу зуучлуулж буй эмэгтэйчүүдийн 80 хувь нь 18-25 нас хүртэлх, 20 хувь нь 30-35 насных байдаг гэнэ.
Тэдний дийлэнх нь гадаадын иргэдтэй гэр бүл болох сонирхлоор ийн зуучлах товчоонд ханддаг байна. Харин гэрлэж буй гадаадын иргэдийн нас нь 35-60 байгаагаас үзэхэд манай эмэгтэйчүүд өөрөөсөө хоёр дахин илүү настай хүнтэй гэрлэж байгаа юм. Мөн зуучлалын компаниуд гэрлэлтэд шаардлагатай баримт бичгийг хуульд заасан журмын дагуу /ажлын болон гэрийн хаяг, хэрэгт холбогдож байсан талаарх баримт бичгийг огнооноос харахад Монголд ирэхээс нь өмнө бүрдүүлсэн/ бүрэн.
Бүрдүүлсэн нь эртнээс зохион байгуулж бэлтгэснийг харуулж байгаа илрэл юм. Зуучлагч байгууллага зуучлуулж буй эмэгтэйчүүдтэй байнга холбоо харилцаатай гэх боловч үнэн хэрэгтээ тийм байдаггүй аж. Энэ бүгдийг дараах гурван жишээгээр бататган өгүүлье.
С.Ван
Өдгөө жилээс жилд өргөжин тэлж буй хүн худалдаалах гэмт хэргийн золиосоор дэлхийн хэмжээнд дөрвөн сая эмэгтэйг хил давуулан наймаалж долоон тэрбум ам.долларын ашиг олсон гэсэн судалгааг Олон Улсын байгууллагаас гаргасан аж. Харин манай улсын хувьд өнгөрсөн жил цагдаагийн байгууллагаас явуулсан судалгаагаар 1000 гаруй монгол охин Макао, Бээжин, Солонгос, Сингапурт, биеэ үнэлж байгаа гэсэн дүн гарчээ.
Гэхдээ энэ нь тойм төдий тоо бөгөөд зөвхөн Эрээнд л гэхэд 200-300, Макаод 500, Бээжинд 300-500 монгол охин шөнийн цэнгээний газар, саун массаж, зочид буудал, гудамж талбайд биеэ үнэлдэг тухай албан бус эх сурвалж байдаг ба тэдний 70 орчим хувь нь албадлага, хүчирхийллийн золиос болж байдаг байна. Манай улсын хувьд 2001 оноос өмнө хүн худалдаалах гэмт хэргийн дамжуулагч гэсэн ангилалд багтаж байсан бол түүнээс хойш монгол охидыг БНХАУ, Макао, Хонгконг, БНСУ, Сингапур, Тайван, Турк, Израйл, Япон, Малайз болон Европийн холбооны улсуудад худалдагдсан хэрэг бүртгэгдэх болсноор гаргагч улсын ангилалд багтах болжээ.
Харин сүүлийн үед хүлээн авагч улс болсон тухай албан бус эх сурвалж мэдээлж байна. Энэ төрлийн гэмт хэргийн гаралтын тоо 2001 онд Монголд хоёр гэж бүртгэгдсэнээс хойш эдүгээг хүртэл 300 гаруй хэрэг бүртгэгджээ. Гэхдээ энэ нь албан ёсны статистик тоо юм. Монголын нийгэмд үйлдэгдэж буй гэмт хэргийн тоо хэмжээг динамикаар судлан тодорхойлсон социологийн судалгаануудаас үзэхэд нийгэмд үйлдэгдэж буй гэмт хэргийн тоо хэмжээ албан ёсны статистикаас дунджаар дөрөв дахин их байдгийг тогтоосон байдаг.
Энэ утгаараа Хүн худалдаалах гэмт хэргийн доод тал нь 1200 тохиолдол бүртгэгдэх ёстой байж. Хамгийн сүүлд гэхэд УМБГ-ын Онц хүнд зохион байгуулалттай гэмт хэрэг мөрдөх хэлтсийн хүн худалдаалах болон зохион байгуулалттай гэмт хэрэг мөрдөх тасагт 2010 онд хилээр хүн гаргаж худалдсан долоон хэрэг бүртгэгдсэн байна. Уг хэргийн хохирогч нь 20-24 насны арван бүсгүй байгаа гэнэ.
Манай оронд энэ төрлийн гэмт хэргийн гаралт ийн өсөж буйн нэгэн шалтгаан нь хөрш орнуудад хүн худалдаалах гэмт хэрэг өсч байгаатай холбоотой аж. Оросын өмнөд нутаг, баруун Сибирийн хил хязгаар нь охид, эмэгтэйчүүд, хүүхдийг наймаалах гүүр болж байна. БНХАУ-д охид, эмэгтэйчүүд наймаалагдаж байгаа мэдээ 1995 оноос эхлэн гарах болсон. Хүн наймаалагчид ихэвчлэн ядуу амьдралтай, зах хязгаарын мужуудаас эмэгтэйчүүд, хүүхдүүдийг сонгон Тайланд, Тайвань, Япон, БНСУ, Канад, Америк, Англи, Макао зэрэг улс руу гаргаж зардаг байна.
Энэ мэт баримт нь уг гэмт хэрэг хэрхэн тархаж байгааг, мөн манай улсын хоёр хөрш орон энэ гэмт хэрэгт хэрхэн нягт холбогдсон болох нь, Монгол Улс бусад улс орны эмэгтэйчүүдийг дамжуулан өнгөрөөх, хүлээн авах, орогнуулах, өөрийн эмэгтэйчүүдийг гаргах гадаад нөхцөл бүрдсэнийг бэлхнээ харуулж байна. Хүний наймаанд хохирогчдын ихэнх нь сонин, телевизийн луйврын чанартай зараар дамжуулан ажилд орох нэрийдлээр уг гэмт хэргийн золиос болдог аж. Зарын дагуу зуучлуулж буй эмэгтэйчүүдийн 80 хувь нь 18-25 нас хүртэлх, 20 хувь нь 30-35 насных байдаг гэнэ.
Тэдний дийлэнх нь гадаадын иргэдтэй гэр бүл болох сонирхлоор ийн зуучлах товчоонд ханддаг байна. Харин гэрлэж буй гадаадын иргэдийн нас нь 35-60 байгаагаас үзэхэд манай эмэгтэйчүүд өөрөөсөө хоёр дахин илүү настай хүнтэй гэрлэж байгаа юм. Мөн зуучлалын компаниуд гэрлэлтэд шаардлагатай баримт бичгийг хуульд заасан журмын дагуу /ажлын болон гэрийн хаяг, хэрэгт холбогдож байсан талаарх баримт бичгийг огнооноос харахад Монголд ирэхээс нь өмнө бүрдүүлсэн/ бүрэн.
Бүрдүүлсэн нь эртнээс зохион байгуулж бэлтгэснийг харуулж байгаа илрэл юм. Зуучлагч байгууллага зуучлуулж буй эмэгтэйчүүдтэй байнга холбоо харилцаатай гэх боловч үнэн хэрэгтээ тийм байдаггүй аж. Энэ бүгдийг дараах гурван жишээгээр бататган өгүүлье.
С.Ван