Монгол улсын хэмжээнд албан ёсоор тоологдсон мэдээллээр Улаанбаатар хотод 28806, хөдөөд 64424 өрх толгойлсон эцэг, эх амьдарч байгаа бөгөөд тэдгээрийн гар дээр 383.776 хүүхэд өсч хүмүүжиж байгаа бөгөөд тэдний ихэнх нь ядуу тарчиг амьдардаг байна. Тэдэнд амьдралын хэцүү бэрхийг даван туулах боломж, чадвар байхгүйгээс 80 гаруй хувь нь ядуу, 20 орчим хувь нь нэн ядуу. Өөрөөр хэлбэл айлын хаяа бараадаж, орц хонгил, траншейгаар үр хүүдээ дагуулан амьдарч, хог ухаж, хоног өдрийг аргацаадаг нь хорин хувийг эзэлдэг байна.
Монгол улсын хэмжээнд албан ёсоор тоологдсон мэдээллээр Улаанбаатар хотод 28806, хөдөөд 64424 өрх толгойлсон эцэг, эх амьдарч байгаа бөгөөд тэдгээрийн гар дээр 383.776 хүүхэд өсч хүмүүжиж байгаа бөгөөд тэдний ихэнх нь ядуу тарчиг амьдардаг байна. Тэдэнд амьдралын хэцүү бэрхийг даван туулах боломж, чадвар байхгүйгээс 80 гаруй хувь нь ядуу, 20 орчим хувь нь нэн ядуу. Өөрөөр хэлбэл айлын хаяа бараадаж, орц хонгил, траншейгаар үр хүүдээ дагуулан амьдарч, хог ухаж, хоног өдрийг аргацаадаг нь хорин хувийг эзэлдэг байна.