gogo logo
  •  Мэдээ  
    •   Улс төр
    •   Эдийн засаг
    •   Эрүүл мэнд
    •   Соёл урлаг
    •   Спорт
    •   Нийгэм
    •   Бизнес
    •   Боловсрол
    •   Дэлхийд
    •   Технологи
    •   GOGO тойм
    •   SOS
    •   Нягтлав
    •   Мэддэг мэдээлдэг байя
    •   Мөрөөдлийнхөө зүг
    •   Ногоон дэлхий
  •  GoGo булан  
    •   GoGo Cafe
    •   Гарааны бизнес
    •   Соёлын довтолгоо
    •   СEO
    •   Элчин сайд
    •   GoGo асуулт
    •   МЕГА ТӨСӨЛ
    •   ГУТАЛ
    •   Хүний түүх
    •   35 мм-ийн дуранд
    •   Гаднынхны нүдээр Монгол
    •   Маргааш ажилтай
  •  Үзэх  
    •   Фото
    •   Видео
    •   Зурган өгүүлэмж
  •  Хэв маяг  
    •   Подкаст
    •   Хүмүүс
    •   Гэртээ тогооч
    •   Аялал
    •   Зөвлөгөө
    •   Хоол зүйч
    •   Миний санал болгох кино
    •   Миний санал болгох ном
  • English
  • Цаг агаар
     29
  • Зурхай
     7.17
  • Валютын ханш
    $ | 3584₮
Цаг агаар
 29
Зурхай
 7.17
Валютын ханш
$ | 3584₮
  • Мэдээ 
    • Улс төр
    • Эдийн засаг
    • Эрүүл мэнд
    • Соёл урлаг
    • Спорт
    • Нийгэм
    • Бизнес
    • Боловсрол
    • Дэлхийд
    • Технологи
    • GOGO тойм
    • SOS
    • Нягтлав
    • Мэддэг мэдээлдэг байя
    • Мөрөөдлийнхөө зүг
    • Ногоон дэлхий
  • GoGo булан 
    • GoGo Cafe
    • Гарааны бизнес
    • Соёлын довтолгоо
    • СEO
    • Элчин сайд
    • GoGo асуулт
    • МЕГА ТӨСӨЛ
    • ГУТАЛ
    • Хүний түүх
    • 35 мм-ийн дуранд
    • Гаднынхны нүдээр Монгол
    • Маргааш ажилтай
  • Үзэх  LIVE 
    • Фото
    • Видео
    • Зурган өгүүлэмж
  • Хэв маяг 
    • Подкаст
    • Хүмүүс
    • Гэртээ тогооч
    • Аялал
    • Зөвлөгөө
    • Хоол зүйч
    • Миний санал болгох кино
    • Миний санал болгох ном
  • English
gogo logo   Бидний тухай gogo logo Сурталчилгаа байршуулах gogo logo Редакцийн ёс зүй gogo logo Нууцлалын бодлого gogo logo Холбоо барих
gogo logo
Цаг агаар
 29
Зурхай
 7.17
Валютын ханш
$ | 3584₮
icon Онцлох
icon Шинэ
icon Тренд
  Буцах

Сү.Батболд: Хүү, охин хоёртойгоо динозавртай танилцах аялалд гарна

Улс төр
2008-03-13
0
Twitter logo
0
Twitter logo
Улс төр
2008-03-13
Сү.Батболд: Хүү, охин хоёртойгоо динозавртай танилцах аялалд гарна

Сү.Батболдыг УИХ-ын гишүүн, Гадаад хэргийн дэд сайд, Үйлдвэр худалдааны сайд байсан гэдгээр нь мон­голчууд андахгүй байх аа. Харин түү­нийг хувь хүнийх нь талаар тэр болгон мэдэхгүй шүү дээ. Тиймээс энэ удаа түүнтэй улстөрөөс бусад сэдвээр ярилцлаа.

Тэрбээр энэ долоо хоногийн амрал­тын өдрүүдэд хоёр багыгаа дагуулаад дино­завртай та­нил­цах аялалд гарах гэж байна. Отгон хүү долоохон настай Сэдээ нь үлэг гүрвэ­лээр “өвчилсөн” тул ийнхүү аавыгаа дагуулан Байгалийн түүхийн музейд очих гэнэ.

-Ингэхэд та хэдэн хүү­хэдтэй билээ?
-Таван хүүхэдтэй.

-Өнөр өтгөн айл байх нь. Бага чинь хэд хүрч байна даа?
-Одоо долоон настай.

-Харин том нь хэдэн настай вэ?
-21 хүрч байх шив дээ.

-Тэгвэл та өвөө болж амжсан уу?
-Арай ч үгүй ээ. Ийм залуухан өвөө яаж байдаг юм бэ. (инээв )

-Хүүхдүүд чинь Мон­голд сурдаг уу?
-Тиймээ Монголдоо сурдаг.

-Таны аав ээж тань Сүх­баатар аймгийнх байх аа?
-Аав маань Сүхбаатар аймгийн Сүхбаатар сумын уугуул. Харин ээж маань Дундговийн Дэлгэрцогтынх.

-Харин та өөрөө….?
-Би юу. Би хотод төрсөн. На­майг төрөхөд аав, ээж хоёр маань хоёулаа хотод оюутан бай­­­сан юм. Гэхдээ би багадаа Дор­­­­нодод өссөн. Ээж аав маань сургуулиа төгсөөд Дорнодод хуваарилагдаж тэнд нэлээд хэдэн жил ажил­ла­сан тул эмээ өвөө­гийнхөө гар дээр өссөн. За­луу эмч нар ажил ихтэй л байсан байлгүй.

-Хоёулаа эмч юм уу?
-Тиймээ. Ээж маань эмэг­тэйчүүдийн эмч хүн. Янжин гэдэг. Монгол Улсны хүний гавьяат эмч шүү дээ. Аав маань зүрх­ний мэс заслын эмч хүн. Гэхдээ Эрүүл мэн­дийн яа­манд насаараа ажил­ласан даа. Сүхбаатар гэдэг шүү дээ.

-Эмээ өвөөгийнхөө гар дээр өссөн хүн эрх танхил, өр зөөлөн байдаг юм шиг ээ, тийм үү?
-Мэдээж эрхлэлгүй яахав. Эмээ өвөөтэйгөө өнгөрүүлсэн бага нас дурсамж дүүрэн өнгөрч дээ. Тэр үед мод их тарьдаг байлаа л даа. Намайг хүүхдүүдтэй нийлж сахилга­гүйтээд байхаар өвөө маань “Мод их уславал онц сурдаг” гэж итгүүллээ. Тэгээд би өдөржин мод усалж өнж­дөг­сөн. Ер нь гэр хороололд амьдарч байсан бага нас маань гэр, сургууль, худаг гурвын дунд л өнгөрч. Хааяа гудамжныхаа хүүхдүүдтэй нийлж хөл бөмбөг тоглоод халтартаж орхино. Хөвгүүд л юм хойно тоглоомноосоо бо­лоод нударга зөрүүлнэ. Ээмээ, өвөөдөө амжуулж өгдөг хамгийн том ажил маань ус авах. Бас уран зохиолын ном их уншдаг хүүхэд бай­лаа. “Усан доогуур 20 мянган бээр аялсан нь”, “Ахмад Немод тохиолдсон адал яв­дал” гэх зэрэг но­муудыг маш их уншдаг байж. Ер нь бидний үеийнхэн но­мын сайн нөхөр байлаа шүү дээ.

-Та номын сайн нөхөр болж байв уу?
-Номын сайн нөхөр, Таван онцын эзэн гээд сайн хүү байсан шүү. (инээв)

-Аав тань Сүхбаатар, ээж тань Янжин. Бас өвөө тань Дамдин байх аа?
-Тиймээ. Сүхбаатар айм­гийн Сүхбаатар сумын бахар­хал Сүхбаатар жанжин шүү дээ. Тийм болоод л ийм нэр­тэй болцгоосон байх л даа. Одоо үед хүн бүхэн хүүхдээ Чингис гэж нэрлэх гээд байгаа шиг юм тэр үед бас байсан байх. Тэгээд л өвөө маань том хүүгээ бэлэгшээж Сүх­баатар гэж нэрлэсэн байлгүй.

-Та айлын бага билүү?
-Айлын бага хүү. Дээрээ ах, эгч хоёртой. Эгч маань сэтгүүлч мэргэжилтэй шүү дээ. Гэхдээ телевизийн сур­валжлагч л даа. Ах маань автозамын инженер. Хотын гүйцэтгэх захиргаанд ажил­лаж байсан. Одоо бол ху­виараа бизнес эрхэлдэг.

-Та Сүхбаатар аймгийн харъяат атлаа анх УИХ-д нэр дэвшихдээ яагаад хо­тын тойргийг сонгосон юм бэ? Хүмүүс голдуу л аав ээжийнхээ нутгаар элэг татдаг шүү дээ?
-Аавын маань нутаг Сүх­баатар аймаг сайхан нутаг аа. Нутгийн олон ч сайхан хүлээж авдаг юм. Гэхдээ л анх­наасаа Улаанбаатар хотод бизнесээ эрхэлж байсан, мөн гал голомтоо энэ л нийс­лэлдээ бадрааж байсан бо­лохоор хотдоо нэр дэвш­чихсэн хэрэг. Гэхдээ Сүх­баатар аймгаа хэзээ ч хоёр­дугаарт тавьж байсангүй. Ээжийнхээ нутгийг ч мөн адил.

-Ардчилсан хувьсгал Монгол даяар өрнөж бай­сан 1990 онд та хаана явсан вэ?
-Би Англид сурч байлаа. Тухайн үед Гадаад явдлын яаманд ажиллаж байгаад Англид мастерын зэрэг хам­гаалах шалгалтыг англи хэ­лээр өгч тэнцлээ. Тэгээд бизнесийн мастер хамгаа­лахаар 18 сарын хугацаа­тайгаар 1989 оны намар Анг­лийг зорьсон юм. Хичээлээ тарчихаад оюутны байрандаа амарч байсан нэг орой са­наанаас гаралгүй өнөөг хүр­чээ. Оюутны байр ганцхан телевизтэй. Бүгдээрээ суу­гаад үзнэ. Гэтэл BBC –ийн мэдээ үзэж байтал ёстой сонин юм болсон. Дэлгэцэн дээр гэнэт Монгол Улсын төрийн далбаа тодорч ир­сэнээ аажмаар манай Төрийн ордон тэгээд Сүхбаатарын хөшөө дэлгэц дүүрээд ирлээ. Гайхаад харж байтал үстэй дээл, малгай өмсч маск зүү­сэн хэдэн хүмүүс майхан барьчихсан хэвтэж байна. Ахиулаад сайн харвал таньд­гаас Нинж байдаг байгаа. Нинжийг би яагаад таньдаг гэхээр намайг Москвад оюу­тан болоод очиж байхад ма­най оюутны зөвлөлийн дарга ах байлаа шүү дээ. На­майг очдог жил төгссөн байх аа. Гэтэл тэд өлсгөлөн зарлаж улс төрийн товчоогоо огцор гэсэн ч мэдээ унш­лаа. Оюут­нууд ч “Монголиа Монголиа” гээд л гайхаад Би бүр гайхаад нүд орой дээрээ гарчихаад… 1989 онд нут­гаасаа гарахдаа би ард­чил­лын талаар ямар ч ойлголтгүй тэр талын мэдээ­лэл огт сон­соогүй л гарсан байгаа байх­гүй юу.

- Тэгэхээр бүр ч илүү гайхалтай санагдаж байв уу?
-Тэгэлгүй яахав. Тэгээд маргааш нь амралтын өдөр байсан болохоор хэрэг бол­гож Элчин сайдынхаа яам руу гараад алхлаа даа.

-Монгол дахь улс тө­рийн мэдээ сонсохоор…?
-Тиймээ, улс төрийн мэ­дээ сонсохоор. Гэтэл тэр үед Элчин сайд маань”Юу ч бо­лоогүй ээ. Зүв зүгээр байгаа” гэсэн. Тэд үнэхээр мэдээгүй ойлгоогүй байсан юм уу, эс­вэл төвөөсөө хэлж ярьж бо­лохгүй гэсэн заавартай бай­сан юм уу бүү мэд. Тэгээд л үндсэндээ мэдээлэл хаагдаж байгаа юм чинь. Ингэж л ардчилсан хувьсгалыг Англид телевизээр үзсэн хүн дээ.

-Монгол руу ярь­чих­гүй?
-Тийм санаа төрсөнгүй л дээ. Тэгээд ч оюутан хүн гэдэг чинь огт өөр ертөнцөд ор­чихдог юм. Зөвхөн сурч мэ­дэхийн төлөө хамаг л цагаа ном дэвтэр шагайж, номын санд сууж өнгөрөөнө шүү дээ. Тэгээд л өнгөрсөн.

Харин 1990 оны намар одоо энэ Баабар гуай тэнд сурахаар очдог юм байна. Тэгээд Баабар маань бидэнд Монголд болсон үйл явдлын тухай ярьж өгсөн. Тэгэхэд би баахан юм асуусан чинь Баабар харин “Чи чинь саран дээр байж байгаад буугаад ирсэн юм биш биз” гэдэг байгаа. Тэгэхээр би ямар ч мэдээлэлгүй байсан байгаа биз.

-Та улс төрд хэдийнээс хөл тавьсан юм бэ?
-МАХН-д 2000 онд элссэн. Харин энэ намыг бол 1995 оноос дэмжиж эхэлсэн шүү. Үйл явдал гэдэг их сонин шүү. Тэр үед Далай лам Монголд ирэх юм боллоо. Гандан­тэгчилэД.Чойжамц гуай, тэр үеийн Соёлын сайд байсан Н.Энхбаяр дарга (одоогийн Ерөнхийлөгч) гайгүйхэн биз­несмэнүүдийг цуглуулсан юм. Бүр Гандан дээр урьсан юм. Тэгээд Хамба лам маань бидэнд үдийн цай барьлаа. “Далай лам айлчлах гэж байна. Төрийн айлчлал биш болохоор төрөөс мөнгө гар­гахгүй нь ээ. Та хэд маань хандив өгөөч ээ” гэлээ. Тэгэ­хэд тэнд нөгөө “Соёлын до­лоо” гэдэг чинь цугласан юм.

-”Соёлын долоо” гэж нэг хэсэг яригддаг байсан. Ямар учиртай компаниуд байсан юм бэ?
-”Соёлын долоо” гэж “Буян”-ийн Б.Жаргалсайхан, “Цагаан шонхор”-ын Ч.Энх­тайван, “ХLTA” -ийн Батболд, “Монро Импэкс” -ийн У.Улам­баяр, “Угалз” -ын Э.Золбаяр, “Фортуна” группын Н.Батбаяр тэгээд би ( “Алтай трейдинг”-ийн С. Батболд. сурв) Тэгээд далай багшийг айлчилж ирэ­хэд бид хэд хандив өргөлөө. Зочид буудал, онгоцны тий­зээс эхлээд л бүх юмыг нь тал талаас нь хандивлаж бос­госон.

-Та тийм шүтлэгтэй хүн үү?
-Сүсигтэй хүн л дээ. Ца­гаан сараар мөрөө гарга­чихна, гэр бүлдээ уншуулах ёстой но­моо уншуулчихна.

-Та хэдийг яагаад Соё­лын долоо гэж нэрлэсэн юм бэ?
-Тэгээд Далай багшийг буцсаны дараа Энхбаяр дарга биднийг хүлээж авч таларх­санаа илэрхийлсэн юм. тэгэ­хэд л нэг нь , Энхбаяр дарга ч билүү “Та хэд ер нь соёлын арга хэмжээнүүдийг дэмжвэл яасан юм бэ. “ гэсэн санал гаргаж бид ч залуу байсан болохоор “тэгье, тэгье” гээд Соёлын клуб байгуулаад дар­га нь Н.Энхбаяр дарга боллоо. Гэхдээ тэр “Соёлын долоо”-гийн анхны бөгөөд сүүлийн арга хэмжээ нь Монголын анхны шоу байсан юм. Тэгэ­хэд стадионд концерт тавина гэсэн ойлголт байгаагүй юм. Тиймээс бид бүх монгол­чуудаа баярлуулах томоохон хэмжээний шоу концертыг стадионд тавихаар боллоо. Тэгээд ажлаа хувааж авлаа. “Буян” -гийн Жагаа хөгжмийг хариуцаж авсан. Анхны то­моо­хон хөгжмийн аппаратыг Соёлын газраар дамжуулан оруулж ирж байсан юм. Тайз засах ажлыг надад хариу­цууллаа. Тэгэхэд би Чингис зочид буудлыг бариулж бай­сан юм. Тэгээд барилгачин югославуудаа аваачаад тайз хийлгэлээ. Билет борлуулах ажлыг “Фортуна” Батбаяр, ардын дуу бүжгийн чуулгын жүжигчдийн хувцсыг шинэч­лэх гэж Бээжингээс торго дурдан авах ажлыг Уламбаяр, тэнгэр рүү пуужин харвах ажлыг XLTA -ийн Батболдод хариуцууллаа. Зэрэг зэвс­гийн юмыг түүнд өгч байхгүй юу.(инээв) Энхтайван бас нэг юм хариуцаж байсан юм. Бүгдээрээ л нэг нэг ажил хийсэн дээ. Гэхдээ энэ бид­ний хийсэн эхний бөгөөд эцсийн ажил байсан юм. Тэндээс л Уламбаяр маань намайг энэ намд оруулах тухай яриа сэдэж байсан юм.

-Уламбаяртай одоо ха­рилцаатай байгаа юу?
-Харилцаатай байлгүй яахав. Бид гэр бүлийн най­зууд.

-Одоо бие нь ямар бай­гаа вэ? Тун тааруу байгаа гэж сонссон?
-Одоо Бээжинд байгаа. Бие тааруухан байсан. Бид эргэж тойрч байгаа.

-Мөнх-Оргил сайд та хоёр хэдий үеийн найзууд юм бэ?
-Москвад оюутан болоод л очиж байх үеийн найзууд шүү дээ. Бас гэр бүлээрээ ч найзууд.

-Та хоёрыг энэ олон жил холбож найз нөхөд байлгаж чадсан тэр юм юу вэ?
-Олон л юм биднийг хол­бодог л доо. Оюутан байхад бид хоёрыг өдөр бүхэн уул­зуулж муудалцуулж байдаг юм бол сагсан бөмбөг. Бид хоёулаа спортод дуртай бас хайртай.

-Таны хамгийн сайн найз хэн бэ?
-Надад гуч дөчин жил найзалсан сайхан найзууд зөндөө бий. Би нөхдөөр баян хүн. Тэднийхээ хэн нэгнийг тэр нь илүү гээд хэлж болох­гүй шүү дээ. Олон найз бий. Би тэднээрээ бахархдаг.

-Төрийн энэ их завгүй ажлын хажуу­гаар гэр бүл­дээ анхаарал тавих зав гарах юм уу?
-Гаргах л хэрэгтэй. Би ер нь их гэр амьтай хүн. Өдөр­жин алжааж ядарчихаад орой гэртээ ороод ирэхэд мөрөн дээрээс нэг их том ачаа аваад хаячихаж байгаа юм шиг л болно шүү дээ. Аавыгаа гэртээ байхад хоёр бага маань надтай их тоглоно. Хүүхдүүд маань нуугдаад би хайгаад л бөөн юм болно шүү дээ. Нуугдаж тоглож байгаа нь тэр. Бага маань хана налаад нүдээ аниад суучихсан “Ааваа, на­майг олоорой” гэнэ. Би ч хүүгээ хайгаад л, хайгаад л… (инээв) Олохгүй ээ, тэ­гээд бууж өгч байж олно шүү дээ. Хүү маань намайг морь бол­гож унах дуртай. Бас на­майг бар, арслан болгоод өөрөө зулзага нь болж баахан эрх­лэнэ. Манай дунд охин бас шүлэг бичнэ. Зэ тэгээд хүүх­дүүд маань төгөлдөр хуур тоглоно. Тэднийхээ тоглохыг сонсох сайхан. Гэхдээ ааваа­раа нэлээд гуйлгаж үнэд орж байж тоглож өгнө дөө. Хүүх­дийн гэнэн цайлган, хөгжилтэй сайхан инээд хөөрөөр бялхаж байдагтаа манай гэрг бүл аз жаргалтай. Миний амьдралын хөг эгшиг, аз жаргал, хамгийн нандин бүхэн маань миний гэр бүл юм шүү дээ.

-Та гэргийгээ танил­цуулаач?
-Миний эхнэрийг Отгон­туяа гэдэг. Алтай трейдинг компаниа авч яваа хүн шүү дээ. Эр хүнийг өөдрөг, цог золбоотой, явахад гэргийн үүрэг асар их ээ. Отгоо маань миний хамгийн итгэлтэй үнэнч найз, зөвлөгч, түшиг тулгуур минь. Гэртээ байхдаа би хамгийн их аз жаргалтай байдаг. Гэр бүлээсээ би гэрэл гэгээ, ажиллах хүч, энерги авч чад­даг. Би тэдэндээ хамгаас илүү хайртай. Энэ долоо хоногийн сүүл амралтын өд­рүүдээр би охин хүү хоёроо дагуулаад динозавртай та­нилцах аялалд гарах гэж байгаа. Бага хүү маань үлэг гүрвэлээр “өвд­чихөөд” бай­гаа болохоор Байгалийн түү­хийн музейд аваачиж үлэг гүрвэлийн араг яс үзүүлэх санаатай төлөв­лөчихөөд бай­на.

-Сайхан аялаарай. Бид­ний ярилцлага өндөрлөж байна. Танд амжилт хүсье.
-Баярлалаа.

Л.Мөнхбаясгалан 

Сү.Батболдыг УИХ-ын гишүүн, Гадаад хэргийн дэд сайд, Үйлдвэр худалдааны сайд байсан гэдгээр нь мон­голчууд андахгүй байх аа. Харин түү­нийг хувь хүнийх нь талаар тэр болгон мэдэхгүй шүү дээ. Тиймээс энэ удаа түүнтэй улстөрөөс бусад сэдвээр ярилцлаа.

Тэрбээр энэ долоо хоногийн амрал­тын өдрүүдэд хоёр багыгаа дагуулаад дино­завртай та­нил­цах аялалд гарах гэж байна. Отгон хүү долоохон настай Сэдээ нь үлэг гүрвэ­лээр “өвчилсөн” тул ийнхүү аавыгаа дагуулан Байгалийн түүхийн музейд очих гэнэ.

-Ингэхэд та хэдэн хүү­хэдтэй билээ?
-Таван хүүхэдтэй.

-Өнөр өтгөн айл байх нь. Бага чинь хэд хүрч байна даа?
-Одоо долоон настай.

-Харин том нь хэдэн настай вэ?
-21 хүрч байх шив дээ.

-Тэгвэл та өвөө болж амжсан уу?
-Арай ч үгүй ээ. Ийм залуухан өвөө яаж байдаг юм бэ. (инээв )

-Хүүхдүүд чинь Мон­голд сурдаг уу?
-Тиймээ Монголдоо сурдаг.

-Таны аав ээж тань Сүх­баатар аймгийнх байх аа?
-Аав маань Сүхбаатар аймгийн Сүхбаатар сумын уугуул. Харин ээж маань Дундговийн Дэлгэрцогтынх.

-Харин та өөрөө….?
-Би юу. Би хотод төрсөн. На­майг төрөхөд аав, ээж хоёр маань хоёулаа хотод оюутан бай­­­сан юм. Гэхдээ би багадаа Дор­­­­нодод өссөн. Ээж аав маань сургуулиа төгсөөд Дорнодод хуваарилагдаж тэнд нэлээд хэдэн жил ажил­ла­сан тул эмээ өвөө­гийнхөө гар дээр өссөн. За­луу эмч нар ажил ихтэй л байсан байлгүй.

-Хоёулаа эмч юм уу?
-Тиймээ. Ээж маань эмэг­тэйчүүдийн эмч хүн. Янжин гэдэг. Монгол Улсны хүний гавьяат эмч шүү дээ. Аав маань зүрх­ний мэс заслын эмч хүн. Гэхдээ Эрүүл мэн­дийн яа­манд насаараа ажил­ласан даа. Сүхбаатар гэдэг шүү дээ.

-Эмээ өвөөгийнхөө гар дээр өссөн хүн эрх танхил, өр зөөлөн байдаг юм шиг ээ, тийм үү?
-Мэдээж эрхлэлгүй яахав. Эмээ өвөөтэйгөө өнгөрүүлсэн бага нас дурсамж дүүрэн өнгөрч дээ. Тэр үед мод их тарьдаг байлаа л даа. Намайг хүүхдүүдтэй нийлж сахилга­гүйтээд байхаар өвөө маань “Мод их уславал онц сурдаг” гэж итгүүллээ. Тэгээд би өдөржин мод усалж өнж­дөг­сөн. Ер нь гэр хороололд амьдарч байсан бага нас маань гэр, сургууль, худаг гурвын дунд л өнгөрч. Хааяа гудамжныхаа хүүхдүүдтэй нийлж хөл бөмбөг тоглоод халтартаж орхино. Хөвгүүд л юм хойно тоглоомноосоо бо­лоод нударга зөрүүлнэ. Ээмээ, өвөөдөө амжуулж өгдөг хамгийн том ажил маань ус авах. Бас уран зохиолын ном их уншдаг хүүхэд бай­лаа. “Усан доогуур 20 мянган бээр аялсан нь”, “Ахмад Немод тохиолдсон адал яв­дал” гэх зэрэг но­муудыг маш их уншдаг байж. Ер нь бидний үеийнхэн но­мын сайн нөхөр байлаа шүү дээ.

-Та номын сайн нөхөр болж байв уу?
-Номын сайн нөхөр, Таван онцын эзэн гээд сайн хүү байсан шүү. (инээв)

-Аав тань Сүхбаатар, ээж тань Янжин. Бас өвөө тань Дамдин байх аа?
-Тиймээ. Сүхбаатар айм­гийн Сүхбаатар сумын бахар­хал Сүхбаатар жанжин шүү дээ. Тийм болоод л ийм нэр­тэй болцгоосон байх л даа. Одоо үед хүн бүхэн хүүхдээ Чингис гэж нэрлэх гээд байгаа шиг юм тэр үед бас байсан байх. Тэгээд л өвөө маань том хүүгээ бэлэгшээж Сүх­баатар гэж нэрлэсэн байлгүй.

-Та айлын бага билүү?
-Айлын бага хүү. Дээрээ ах, эгч хоёртой. Эгч маань сэтгүүлч мэргэжилтэй шүү дээ. Гэхдээ телевизийн сур­валжлагч л даа. Ах маань автозамын инженер. Хотын гүйцэтгэх захиргаанд ажил­лаж байсан. Одоо бол ху­виараа бизнес эрхэлдэг.

-Та Сүхбаатар аймгийн харъяат атлаа анх УИХ-д нэр дэвшихдээ яагаад хо­тын тойргийг сонгосон юм бэ? Хүмүүс голдуу л аав ээжийнхээ нутгаар элэг татдаг шүү дээ?
-Аавын маань нутаг Сүх­баатар аймаг сайхан нутаг аа. Нутгийн олон ч сайхан хүлээж авдаг юм. Гэхдээ л анх­наасаа Улаанбаатар хотод бизнесээ эрхэлж байсан, мөн гал голомтоо энэ л нийс­лэлдээ бадрааж байсан бо­лохоор хотдоо нэр дэвш­чихсэн хэрэг. Гэхдээ Сүх­баатар аймгаа хэзээ ч хоёр­дугаарт тавьж байсангүй. Ээжийнхээ нутгийг ч мөн адил.

-Ардчилсан хувьсгал Монгол даяар өрнөж бай­сан 1990 онд та хаана явсан вэ?
-Би Англид сурч байлаа. Тухайн үед Гадаад явдлын яаманд ажиллаж байгаад Англид мастерын зэрэг хам­гаалах шалгалтыг англи хэ­лээр өгч тэнцлээ. Тэгээд бизнесийн мастер хамгаа­лахаар 18 сарын хугацаа­тайгаар 1989 оны намар Анг­лийг зорьсон юм. Хичээлээ тарчихаад оюутны байрандаа амарч байсан нэг орой са­наанаас гаралгүй өнөөг хүр­чээ. Оюутны байр ганцхан телевизтэй. Бүгдээрээ суу­гаад үзнэ. Гэтэл BBC –ийн мэдээ үзэж байтал ёстой сонин юм болсон. Дэлгэцэн дээр гэнэт Монгол Улсын төрийн далбаа тодорч ир­сэнээ аажмаар манай Төрийн ордон тэгээд Сүхбаатарын хөшөө дэлгэц дүүрээд ирлээ. Гайхаад харж байтал үстэй дээл, малгай өмсч маск зүү­сэн хэдэн хүмүүс майхан барьчихсан хэвтэж байна. Ахиулаад сайн харвал таньд­гаас Нинж байдаг байгаа. Нинжийг би яагаад таньдаг гэхээр намайг Москвад оюу­тан болоод очиж байхад ма­най оюутны зөвлөлийн дарга ах байлаа шүү дээ. На­майг очдог жил төгссөн байх аа. Гэтэл тэд өлсгөлөн зарлаж улс төрийн товчоогоо огцор гэсэн ч мэдээ унш­лаа. Оюут­нууд ч “Монголиа Монголиа” гээд л гайхаад Би бүр гайхаад нүд орой дээрээ гарчихаад… 1989 онд нут­гаасаа гарахдаа би ард­чил­лын талаар ямар ч ойлголтгүй тэр талын мэдээ­лэл огт сон­соогүй л гарсан байгаа байх­гүй юу.

- Тэгэхээр бүр ч илүү гайхалтай санагдаж байв уу?
-Тэгэлгүй яахав. Тэгээд маргааш нь амралтын өдөр байсан болохоор хэрэг бол­гож Элчин сайдынхаа яам руу гараад алхлаа даа.

-Монгол дахь улс тө­рийн мэдээ сонсохоор…?
-Тиймээ, улс төрийн мэ­дээ сонсохоор. Гэтэл тэр үед Элчин сайд маань”Юу ч бо­лоогүй ээ. Зүв зүгээр байгаа” гэсэн. Тэд үнэхээр мэдээгүй ойлгоогүй байсан юм уу, эс­вэл төвөөсөө хэлж ярьж бо­лохгүй гэсэн заавартай бай­сан юм уу бүү мэд. Тэгээд л үндсэндээ мэдээлэл хаагдаж байгаа юм чинь. Ингэж л ардчилсан хувьсгалыг Англид телевизээр үзсэн хүн дээ.

-Монгол руу ярь­чих­гүй?
-Тийм санаа төрсөнгүй л дээ. Тэгээд ч оюутан хүн гэдэг чинь огт өөр ертөнцөд ор­чихдог юм. Зөвхөн сурч мэ­дэхийн төлөө хамаг л цагаа ном дэвтэр шагайж, номын санд сууж өнгөрөөнө шүү дээ. Тэгээд л өнгөрсөн.

Харин 1990 оны намар одоо энэ Баабар гуай тэнд сурахаар очдог юм байна. Тэгээд Баабар маань бидэнд Монголд болсон үйл явдлын тухай ярьж өгсөн. Тэгэхэд би баахан юм асуусан чинь Баабар харин “Чи чинь саран дээр байж байгаад буугаад ирсэн юм биш биз” гэдэг байгаа. Тэгэхээр би ямар ч мэдээлэлгүй байсан байгаа биз.

-Та улс төрд хэдийнээс хөл тавьсан юм бэ?
-МАХН-д 2000 онд элссэн. Харин энэ намыг бол 1995 оноос дэмжиж эхэлсэн шүү. Үйл явдал гэдэг их сонин шүү. Тэр үед Далай лам Монголд ирэх юм боллоо. Гандан­тэгчилэД.Чойжамц гуай, тэр үеийн Соёлын сайд байсан Н.Энхбаяр дарга (одоогийн Ерөнхийлөгч) гайгүйхэн биз­несмэнүүдийг цуглуулсан юм. Бүр Гандан дээр урьсан юм. Тэгээд Хамба лам маань бидэнд үдийн цай барьлаа. “Далай лам айлчлах гэж байна. Төрийн айлчлал биш болохоор төрөөс мөнгө гар­гахгүй нь ээ. Та хэд маань хандив өгөөч ээ” гэлээ. Тэгэ­хэд тэнд нөгөө “Соёлын до­лоо” гэдэг чинь цугласан юм.

-”Соёлын долоо” гэж нэг хэсэг яригддаг байсан. Ямар учиртай компаниуд байсан юм бэ?
-”Соёлын долоо” гэж “Буян”-ийн Б.Жаргалсайхан, “Цагаан шонхор”-ын Ч.Энх­тайван, “ХLTA” -ийн Батболд, “Монро Импэкс” -ийн У.Улам­баяр, “Угалз” -ын Э.Золбаяр, “Фортуна” группын Н.Батбаяр тэгээд би ( “Алтай трейдинг”-ийн С. Батболд. сурв) Тэгээд далай багшийг айлчилж ирэ­хэд бид хэд хандив өргөлөө. Зочид буудал, онгоцны тий­зээс эхлээд л бүх юмыг нь тал талаас нь хандивлаж бос­госон.

-Та тийм шүтлэгтэй хүн үү?
-Сүсигтэй хүн л дээ. Ца­гаан сараар мөрөө гарга­чихна, гэр бүлдээ уншуулах ёстой но­моо уншуулчихна.

-Та хэдийг яагаад Соё­лын долоо гэж нэрлэсэн юм бэ?
-Тэгээд Далай багшийг буцсаны дараа Энхбаяр дарга биднийг хүлээж авч таларх­санаа илэрхийлсэн юм. тэгэ­хэд л нэг нь , Энхбаяр дарга ч билүү “Та хэд ер нь соёлын арга хэмжээнүүдийг дэмжвэл яасан юм бэ. “ гэсэн санал гаргаж бид ч залуу байсан болохоор “тэгье, тэгье” гээд Соёлын клуб байгуулаад дар­га нь Н.Энхбаяр дарга боллоо. Гэхдээ тэр “Соёлын долоо”-гийн анхны бөгөөд сүүлийн арга хэмжээ нь Монголын анхны шоу байсан юм. Тэгэ­хэд стадионд концерт тавина гэсэн ойлголт байгаагүй юм. Тиймээс бид бүх монгол­чуудаа баярлуулах томоохон хэмжээний шоу концертыг стадионд тавихаар боллоо. Тэгээд ажлаа хувааж авлаа. “Буян” -гийн Жагаа хөгжмийг хариуцаж авсан. Анхны то­моо­хон хөгжмийн аппаратыг Соёлын газраар дамжуулан оруулж ирж байсан юм. Тайз засах ажлыг надад хариу­цууллаа. Тэгэхэд би Чингис зочид буудлыг бариулж бай­сан юм. Тэгээд барилгачин югославуудаа аваачаад тайз хийлгэлээ. Билет борлуулах ажлыг “Фортуна” Батбаяр, ардын дуу бүжгийн чуулгын жүжигчдийн хувцсыг шинэч­лэх гэж Бээжингээс торго дурдан авах ажлыг Уламбаяр, тэнгэр рүү пуужин харвах ажлыг XLTA -ийн Батболдод хариуцууллаа. Зэрэг зэвс­гийн юмыг түүнд өгч байхгүй юу.(инээв) Энхтайван бас нэг юм хариуцаж байсан юм. Бүгдээрээ л нэг нэг ажил хийсэн дээ. Гэхдээ энэ бид­ний хийсэн эхний бөгөөд эцсийн ажил байсан юм. Тэндээс л Уламбаяр маань намайг энэ намд оруулах тухай яриа сэдэж байсан юм.

-Уламбаяртай одоо ха­рилцаатай байгаа юу?
-Харилцаатай байлгүй яахав. Бид гэр бүлийн най­зууд.

-Одоо бие нь ямар бай­гаа вэ? Тун тааруу байгаа гэж сонссон?
-Одоо Бээжинд байгаа. Бие тааруухан байсан. Бид эргэж тойрч байгаа.

-Мөнх-Оргил сайд та хоёр хэдий үеийн найзууд юм бэ?
-Москвад оюутан болоод л очиж байх үеийн найзууд шүү дээ. Бас гэр бүлээрээ ч найзууд.

-Та хоёрыг энэ олон жил холбож найз нөхөд байлгаж чадсан тэр юм юу вэ?
-Олон л юм биднийг хол­бодог л доо. Оюутан байхад бид хоёрыг өдөр бүхэн уул­зуулж муудалцуулж байдаг юм бол сагсан бөмбөг. Бид хоёулаа спортод дуртай бас хайртай.

-Таны хамгийн сайн найз хэн бэ?
-Надад гуч дөчин жил найзалсан сайхан найзууд зөндөө бий. Би нөхдөөр баян хүн. Тэднийхээ хэн нэгнийг тэр нь илүү гээд хэлж болох­гүй шүү дээ. Олон найз бий. Би тэднээрээ бахархдаг.

-Төрийн энэ их завгүй ажлын хажуу­гаар гэр бүл­дээ анхаарал тавих зав гарах юм уу?
-Гаргах л хэрэгтэй. Би ер нь их гэр амьтай хүн. Өдөр­жин алжааж ядарчихаад орой гэртээ ороод ирэхэд мөрөн дээрээс нэг их том ачаа аваад хаячихаж байгаа юм шиг л болно шүү дээ. Аавыгаа гэртээ байхад хоёр бага маань надтай их тоглоно. Хүүхдүүд маань нуугдаад би хайгаад л бөөн юм болно шүү дээ. Нуугдаж тоглож байгаа нь тэр. Бага маань хана налаад нүдээ аниад суучихсан “Ааваа, на­майг олоорой” гэнэ. Би ч хүүгээ хайгаад л, хайгаад л… (инээв) Олохгүй ээ, тэ­гээд бууж өгч байж олно шүү дээ. Хүү маань намайг морь бол­гож унах дуртай. Бас на­майг бар, арслан болгоод өөрөө зулзага нь болж баахан эрх­лэнэ. Манай дунд охин бас шүлэг бичнэ. Зэ тэгээд хүүх­дүүд маань төгөлдөр хуур тоглоно. Тэднийхээ тоглохыг сонсох сайхан. Гэхдээ ааваа­раа нэлээд гуйлгаж үнэд орж байж тоглож өгнө дөө. Хүүх­дийн гэнэн цайлган, хөгжилтэй сайхан инээд хөөрөөр бялхаж байдагтаа манай гэрг бүл аз жаргалтай. Миний амьдралын хөг эгшиг, аз жаргал, хамгийн нандин бүхэн маань миний гэр бүл юм шүү дээ.

-Та гэргийгээ танил­цуулаач?
-Миний эхнэрийг Отгон­туяа гэдэг. Алтай трейдинг компаниа авч яваа хүн шүү дээ. Эр хүнийг өөдрөг, цог золбоотой, явахад гэргийн үүрэг асар их ээ. Отгоо маань миний хамгийн итгэлтэй үнэнч найз, зөвлөгч, түшиг тулгуур минь. Гэртээ байхдаа би хамгийн их аз жаргалтай байдаг. Гэр бүлээсээ би гэрэл гэгээ, ажиллах хүч, энерги авч чад­даг. Би тэдэндээ хамгаас илүү хайртай. Энэ долоо хоногийн сүүл амралтын өд­рүүдээр би охин хүү хоёроо дагуулаад динозавртай та­нилцах аялалд гарах гэж байгаа. Бага хүү маань үлэг гүрвэлээр “өвд­чихөөд” бай­гаа болохоор Байгалийн түү­хийн музейд аваачиж үлэг гүрвэлийн араг яс үзүүлэх санаатай төлөв­лөчихөөд бай­на.

-Сайхан аялаарай. Бид­ний ярилцлага өндөрлөж байна. Танд амжилт хүсье.
-Баярлалаа.

Л.Мөнхбаясгалан 

Twitter logoPost
gogo logo
gogo logo   Бидний тухай gogo logo   Сурталчилгаа байршуулах gogo logo   Редакцийн ёс зүй gogo logo  Нууцлалын бодлого gogo logo   Холбоо барих

© 2007 - 2025 Монгол Контент ХХК   •   Бүх эрх хуулиар хамгаалагдсан