У.Хүрэлсүх Засгийн газраа огцруулах шийдвэр гаргамагц дараагийн Ерөнхий сайдад тухайн үеийн ЗГХЭГ-ын дарга Л.Оюун-Эрдэнийг санал болгосноор УИХ-ын гишүүдийн олонхын саналаар энэ оны нэгдүгээр сард сонгогдсон. Намын дүрэмд заасны дагуу намын дарга Ерөнхий сайд болох ёстой.

Үүн дагуу Л.Оюун-Эрдэнэ МАН-ын дарга гэсэн албан тушаалаа аль хэдийн авсан ч, албан ёсоор батламжлах л үлдээд байв. 12 дугаар сарын эхээр болсон МАН-ын 30 дугаар их хурлын төлөөлөгчдийн 99.7 хувийн саналаар түүнийг эрх баригч намын даргаар сонгов. Ийнхүү 41 насандаа Ерөнхий сайд Л.Оюун-Эрдэнэ, эрх баригч намын даргаар албан ёсоор батламжлагдсанаар улс төрийн эрх мэдлийг гартаа атгалаа. Түүнд эрх мэдэл, улс төрийн дэмжлэг, төр засгийн удирдлага, эрх баригч намын даргын суудал байна.

Л.Оюун-Эрдэнэ МАН-ын даргын тамгыг гардаж авсны дараа “Уурхайн эгэл тосгонд өвөөтэйгөө хамт өсч, өрх толгойлсон ээждээ дэм болох гэж явсан бяцхан хүү өнөөдөр улс төрийн ууган хүчний дарга, Монгол Улсын Ерөнхий сайдаар ажиллах боломж тохиосон миний амьдрал бол ардаараа овоглосон Ардын намын түүхэн үнэт зүйл юм. Итгэлийг зүтгэлээр хариулахын төлөө өөрт байгаа бүхий л боломжоо дайчлан ажиллана” гэлээ.

Л.Оюун-Эрдэнэ нь улс төрд богино хугацаанд тодорч, өндөр сэнтийд суулаа. Эхний сонгуулиараа УИХ-ын гишүүн болж, удалгүй Монгол Улсын сайд, ЗГХЭГ-ын дарга, Ерөнхий сайд, улмаар улс төрийн ууган хүчний дарга боллоо. Улс төрч хүнд ирэх, буцах цаг гэж бий ажээ. Л.Оюун-Эрдэнийн хувьд зорьж, төлөвлөсөн ажлаа хэрэгжүүлэх улс төрийн эрх мэдэл нь байна. Өөрөөр хэлбэл түүний цаг ирчхээд байна. Түүхэнд хэн болж үлдэхийг Ерөнхий сайдын албан тушаалаа хэрхэн хашсанаар нь хойч үе түүнийг дүгнэнэ, дурсана. Тиймээс энэ бол Л.Оюун-Эрдэнийн хувьд зөөлөн суудал гэхээс илүү хамгийн хүнд хэцүү, хариуцлагатай цаг үе билээ.